Nivîskar Ezîz Xemcivîn di  hundir romana xwe de doza miletê Ermenî vedijîne û bobalatên ko Osmaniyan û çeteyên wan bi ser miletê Ermenî de anîne bi şêweyekî pir zelal şirove dike..
Bal kêşandiye ser mirinê, ko çawa evî miletî hemî cure, şêwe û rengên mirinê dîtiye û çawa Osmanî û çeteyên xwe hemû cure li wan ezmûne kirine..
Di romanê de zincîra jiyana Serkîsê Kêvo ji piçûkaniya wî de heta roja koçkirinê hatiye nivîsandin û pir giring e ev roman bi zimanê  Ermenî bête wergerandin..
Ez di evê gotarê de nerîna xwe weke xwendevanekê didim, roman bi zimanekî zelal û têgêhêştî hatiye ristin mîna teneyên tirî lib bi lib hevok bala mera dikêşînin û mera dixwaze zanibe ku her hevokek çi li pey xwe dihîne..
Di romanê de êş û xemgînî hinava mirov dilerizîne û di piraniya  cihan de çavan ji rondikan mişt dike ji ber ko stemkariya ko Osmaniyan tev li çeteyên xwe li miletê Ermenî kirine nayê pesindan û kujtina wan ji xwe re kiribûn pêşbirk ji bo çûna wan ji buhiştê re dabîn bibe..
Li dawiyê dixwazim bibêjim ne pesin e, lê rastiyek e ji ber ko romanê mafê xwe standiye, bi rengekî sazkirî û pelgekirî dîroka evî miletî hatiye nivîsandin.
Her wiha rol û helwesta  Kurdên dilsoz û bi taybetî Kurdên êzdî jî tê de hatiye xuyakirin..
Di evê romanê de di hundirê romanê de romaneke nû hatiye avakirin û her wiha nivîskarê hêja ne tenê di nivîsandina helbestan de jîrek, şaraza û pêşketî ye, na di nivîsandina romanê de li pêş e û piştî romana xwe ya bi navê Zêro ko ew jî ne kêmtirî evê romanê yê berhemên hêja li pirtûkxaneya kurdî zêde dibe û em jî wek xwendevan divê em sûdemend bin ji evan berhemên bi nirx û wate..

Şêrîn Ebdo
25.05.2024