|
 Dr.Phil.Ebdilmecît ŞêxoMehmûd Birîmce helbestvanekî Kurd e ji
Efrîna zamdar e,hilgirê bawernama Lêsansê di zimanê Erebî de ye,ew
derhêner û hûrlênirînê berhemên zimanê Erebî ye, lê bi ser vê de jî; ew
mamostê zimanê Kurdî li peymangeha bilind ya zanîngeha Helebê li Ezazê
bû û ew niha jî li dezgeha xêrxwaziya Barzanî li Efrînê mamostê
zimanê Kurdî ye. Helbestvan Mehmûd bi du zimanan Kurdî û Erebî helbestan dinivisîne, berhevoka bi navnîşana (Hêviyên Veşartî) (35) helbestan di dilê xwe de diparêze û ronahiyên (35) stêrkên geşdar û xemxwar di ezmana gelê xwe û civakamirovperweriyê de berdide,ristevan zane ku helbest êşdar e,lê ew bawer dike jî ku helbest jiyan e,ew zane jî;ku êşa xwe û ya miletê xwe ne bê derman e û ew çareseryê di xwîn û cegerê xwe de bi stêrên hîm û latên welatê xwe av dide û ew bi rengên keskesorê re mîna dareke zêtunê dikene û eger li nik Feylesof Siqrat dermanê xezeb û torebûnê bêdengî ye,lê li cem Mehmud dermanên xezebê; qêrîn û berxwedan in.
Lê ez nikanim vê nehêniyê jî; ji xwendevanên vê kurtegotarê veşêrim ku niha rih û tamarên vê berhevokê(Hêviyên Veşartî)bi zimanê Mîrê helbesta Kurdî Ehmedê Xanî; di çav û hestên min de pir bi hêsanî û dilgeşî xwe berdidin.
Helbestvan di pêşgotina pirtûka xwe de pir kêse wateya(HÊVÎYÊ) ji xwendevanên xwe re zelal dike,ew dinivîse:(Hêvî çirûska şahî û geşiya jiyanê ye,keştiya mirov e ya ku pê melevaniyê dike ta ku xwe ji tarî û tengahiyên jiyanê rizgar bike …… ).
Helbestvan Mehmûd Birîmce di pêşgotina berhema xwe de nivîsye:(Wateyên helbestên min;vedenga hundirê min û hemû kesên hêvîdar in).
Em baştir dibînin ku em navnîşanên çend helbestan bi xwendevanan bidin nasîn :1-AZADÎXWAZ IM.2-BIRÎNA BÊDENG.3-LO EZMANO!,4- WINDA ME-
5-LO BALINDEYO…!6- WELATÊ MINO.7 -PENABERO !8 -HÊVÎDAR IM .9 -LO DILO .10 - XWE NATEWÎNIM :11-ZIMANÊ KURDÎ.12-EZÊ VEGERIM .
Helbestvan mîna her wêjevanekî rastgo û bindest di guhên neyaran û dizên azadiya welatê xwe de dike hawar û qêrîn,lê ewî xwe radestî çarenûsa reş ne kiriye,ew heroj bi peyvên xwe û bi bawermendiyek bilind li deriyê azadiyê dixe û gulên berçelmisî di dilan de bi hêviyên geş av dide û ew pir bi hêsanî peyvên xwe arastî balindên ezmanê dilbera xwe dike û sozên vejîna hêviyên gangilokî dide ax û darên pîroz û dibêje:
(Tarîtiya zîndanan hêviyên min daqurtandine
Çirûskên azadiyê ji jiyana min dizîne
Her roj ez xwe ji rizgariyê re tûj dikim
Hêviyên mirî di dilê xwe de giyandar dikim .
Helbestvan hîn bi zelalî nasnama xwe ji dijminên Royê û axa pîroz re dide nasîn,bi hîm û latên çiyayên xwe çavên bûka xwe KURDISTAN kil dide û wê li hespeke rewan û kihêl sîwar dike.
(…..
Ez im lawê royê me, ez im …
Ji hîm û latan, hêza xwe min girtiye
Ji çiyayên welêt vîna xwe wergirtiye.
….. ).
Birîna helbestvan mîna birînên dilên Çiyayê Hawarê,Çiyayê Lêlûnê,çema Efrînê û bi qaserî birînên niştimanê xwe û darên Zêtunê li Çiyayê Kurmênc kûr e,lê eger birîn carcaran stêrên bêzariyê nabarînin û nalorînin,ew ji fireşteyên azadiyê re bi lalî dibêjin:Bes e!Em jî bi giyan û xwîn in û eger westandin jî carna me dorpêç dike,lê bila neyarên me xwe dilxwaş nekin û bila bizanibin ku ala çirûskên geşbîniyê li ser lotkên dilên me de semayên serkeftinan dikin.
BIRÎNA BÊDENG
Dema ku birîn bê lorandin dimîne
Dema ku ji ber nalînê ve diweste
Dema ku hêviyên xwe di gola tariyê de diçîne
Çirûskên geşbîniya dilê wî vedibrûse
…. ).
Bi ser jan û derdê helbestvan de;hîn kulek êşdar di xwîna wî de mîna dareke cehrê bê dilovan zîl dide,lê xuya ye;Mehmûd Birîmce bi vîneke xurt li hember bahoza biyanistanê radiweste û bi tijî dengê xwe ji dîlbera xwe Efrîn re dibêje:
EZÊ VEGERIM
(Ezê vegerim welatê rengîn
Ezê bihêlim welatê biyanî
Hêviyên dilê min îro diherikin wek ava kanî .
……. ).
Helbestvan Mehmûd Birîmce ne mînanî pir kesan di xwenên xwe de vedigerin hembêzên bajar û gundên xwe;ew bi serbilindî û bê poşîmanî ji biyanistana xemgiran vedigere paşelên darên henaran,zerdelan û bi avên kaniyên zelal jî serên helbestên xwe dişû.
Efrîn. 11.05.2024
|
