Ebdilmecît ÞêxoDi Pasa Çiyayê Kurmênc de
Bese!
Çavên xwe
Bi nêrîna çiyan
Û giran bêþîne !
Biwestîne!
Bi min re got:
Lê lêvên wê li rex min
Dilerizîn.
Na! Ezê binêrim
Bila dilopa dawiyê
Ji ronahiya çavên min
Biherike!
Ezê binêrim
Û çend dilopên ronahiyê
Ji tîrêjên çavên te
Bidizim.
Pêlên porê dilbera min
Nazik ,nazik
Hevdu maç dikin
Qermîçekên bêzariyê
Li ser ruyê wê
-2-
Weke sînora welatê min
Nîgar bûn ….
Dîsan bi min re got
Bese !
Çavên xwe bi nêrîna çiyan
Û van giran biwestîne!
Bêþîne û bese !
Na ! Na ! Na!
Ezê binêrim
Çawa Ferhad bi evîna xwe
Peykerek ji Þêrînê re
Li ser çiyayê Bîstunê
Çêkir
Ez jî bi nêrîna xwe
Wêna BERZANÎ nemir
Li ser rûpelan van çiyan û giran
Ava dikim.
Hêdî
Bijangên wê
Bi min re lîstin
Kenîn
Ez jî hîn li çiya û Girên Kurdaxê
Temaþe dikim .
Ji berhevoka min -1-(Tu bi xwedêkê medêgrî)