Geþteya Çivîkên penaber
Dîrok: ÇáÃÍÏ 16 ÃÛÓØÓ 2015
Mijar: Nûçe
Ronî ELÎ
Min welatekî bê sînor
Bê xewnên ku derlingan þildikin
Li ser rûpela dêmên Yarekê
Bi xameke
Ku ji girêza tîqtîqa mendalekî bê landik
Ji berî zayînê
Hino hino
Wênekêþ dikir
Min nedixwest
Ji hinavên Talîzokekê
Bihna jiyanê
Bi ser sînga Dayîkeke bê hinav de
Berdim û bikþînim
Ne jî
Di koziya karwanê têkçûnê de
Li awaza keçeke bê bext
Bi dîloka "dilo hûwe"
Bibim guhdar
Da li ser darbesta koçberiyê
Nebim dergevanê rondikên Çavan
Û teneyên gerdenê mirinê
Di livîna penaberiyê de neveþêrim
Min divê Yareke bê dil
Bê nameyên dilketinê
Li ser daniþtoka guvaþên qêrînan
Weke peykerê þeydê
Li ber deriyê Holka koçberiyê
Bilind û berz
Daçikînim
Da li serê her sibehekê
Ji kolanên mirinê
Destmala Dîlbereke lêv þikestî
Rahêjim
Û bi ser peykera dil de
Weke duriþmeya wêranê
Berdim
Û her û her
Di bin baskên strana Bayê reþ
Bi kevanê Þengal Û Kobaniya xembar
Limêja Evîneke bê ziman
Bi refên Kewên Guzel re
Weke sirûda "Hey welato"
Bixwînim ... Ezberkim
Û li darxim
Min divê li ser piþta keserekê
Guliyên te
Ji ahînên dûrketinê
Bihûnim û birêsim
Da ji xewn û sawiran re
Weke Pirekî li dar
Û geþteyeke
Ku di lêvên kendavê de
Çivîkên penaberiyê hembêz dike
Çîrokên Jinebiyan
Qîrîna Dergûþên
Ku di kolanan de lal mane
Û dilopên xwîna cangoran
Di tirsa Þevên dorpêçkirî de
Di bin Darên pel þewitî re
Bi gupgupa dilên þkestî
Weke hilmeke ji welat
Birêkim û di rê kim
Da sîng û berê te
Ji bîranînên wêranê
Miþt bibin
Û bê par nemînin
1182015
|
|