Nizar Yosif
Hinermendê ku li ser têlên netewê û derd û xwestekên mirovayî lehîstî, bûyî dengê hejar û perîþanên vî welatî. Bi alava xwe ya hinerî, kariye evîneke li hevhatî di navbera herduyan de (netew û mirov) bihone. Bûye pêþengek sereke, kanî û robarên hestên germ li hev gihandine, di gotin û awazan de, di stirana bi bandor de civandin. Belê babê Felek te þiya bi hostayî û bi zanistiyek hinerî , guhdaran li pêy vê peyama xwe ya netewî û biromet bi kêþîne.
Bi kurtasî te þiya moreke dîrokî çêbikê, û imza xwe ya bi rêz li eniya vî welatî bidê.
Lewma elan( Armanc)çendî tête livandin , bizav di berde tête kirin, di heman demê de stiranên te têne ser zimanan û navê te tête meydanê. Tu mîna dermanê birînayî, hêminkirina janên îro di mijarên stiranên te de têne dîtin û bihîstinî. Stiranên te aramiyê didin cegerên birîndar,sebrê didin dilþikestiyan,û xewê dikin çavên koçber û miþetan de.
Babê Felek ( Bengiyê gulê ) ne emin yên ku te ji xewê hiþyar bikin, bang û hawar û feryadên te, girî û lorandinên te. Bizava wê jiyana asteng ya ku te ji xwe re pejirandî û qîma xwe pê anî, bê mefayên kesayetî, te diyarî doza vî welatê xopan û ji hevketî kir. Ew giyanê giran biha di adaran de, bi þîn û þahiyan ji bo me hemiyan di sitrand û hêvên dikir.
Di wan mercên tengav û bê derfet de, te xwe kirye delîvek ronak,goriyek yê wê xewa giran. Bi erkên hinerî li dijî pencê wê rabû, û gelê xwe hayedarî jiyana bi romet dikir. Tu yek ji melevanên derya dêm bî, ku Gemî ji tariyê ber bi roniyê ve di kêþand. Di xwest bi werîsê kêþê, gelê xwe ji binê bîra xeman bînê der, lê mixabin ew bi xwe, ji bê çareyê di bû mêvanê derya xeman û di cû binî.
Hewldana hilgirtina barê peymanên dijmin, û veqetandinên sînoran û derdên 40 Million kes dikir. Bi wan giraniyan ve ser milan rakir, dîse jî qurban û rêncberê gel di bin de netewya, erkê xwe yê hinerî bi cî anî , û bire serî.
Mihmed Þêxo di jiyanê de mirovekî xudan helwest bû, li gorî civaka gel û doza vî welatî biryar da, ew helwest ji xwe re girt û heta dawî li pê þopand.
Va ye îro adare biwêjên bangan, û kelegiriyên ku te ji hiþyarbûnê re di kirin , ew hêza veþartî û hîviyên ku te bi gelê xwe re di dîtin, bi bizavê þoreþa wan li dare bi hêz tête kirin, cenka aþîtî ji bo heyînê û serbestiyê.
Bi bawerî xort û keç van roj û mihan dikin newrozên pîroz, bi azadî ava dikin.
Kesên comerd qevdên gulan tînin mêvaniya gora te, axê bi çîçekan rengîn dikin. Ji agirê evîna te xuncê gulan berjêr dibin. Ji rondikên heskiriyan kevirên kêlên te nerm dibin.
