SIYAMEND BRAHÎM
Dipirsim ez bê keskayiya lêvên jiyanê bi çi rengî derbasî þaneþîna Qamiþloyê bû,
Qamiþlo bi serfiazî radihêje mistek ji axa gora te ya pîroz û
bi mizgîniyên sibehên xewnedar dipê`e
hey bajarê di þaneþîna wejd u furaqê de vehesiyayî
hey bajarê li peravê Cexcexê birîndar veziliyayîçî
hey bajarê ku kevza rojan li ser singa te xilmaþ bûyî
hey bajarê stêrên geþbûnê li asmanên wê xwe digevizînin
li asoyên matbûna sed salan radizên
xewn xilmaþ bûn
kovanên sînorên bê sênor qetiyan
razên xwe wê ji kê re þirove bikin
kurdunde ne
wekî gulekî bi b.zariya êþa Mem û Zînê pêçaye
raweste êxê min
s.la ziwab/na deverên (Qmiþloka) rengîn
te bi canê xwe yê keskîn rxist
keskayiyeke ji keviyên valahiya têkçûna lehengê baweriyê rizgar nabe
gelo kî bû ji karwanên windabûnê re dibû ronîdar
Kîye siwarê sile[ siwarê ji rokê re
afsanên lehengiyê li ser rûpelên mertalên polakirî rist dike[
kurdo ji pey çiya tu war te naparêzî
tu li ku yî؟
vame ezim Kawayê sînorê taristanan vedimirînim
kî ye ku bi nenûkên xwe radhê jî perda êþê
û li seranserî gerdûna birçî þîva dawî p.þkêþ kir
tu bi lez berê xwe ji me ghurît
`ima
tu çawa xemgîniyên xwe dipêçî!
tu dizan,
azad, neynika roja felat. ye
azad, heyva `arde sal,ye
ahengeke di ane,na per,zad.n p,rozin
.x. min
seyday. min
girt, li dergeh.n tenahiya zindanan dixe
Tirs di taz,b/na payeb/n. de `ikandiye
ew .m,.n roj.n min y.n xwe dimijin
hey Qamiþlo
hey Qamiþlo
k,ye[ ew ê dîlana azadiyê di bênder.n geb/n. de radix,ne
berba bike
bi ferm,sk.n zarokên Helepça de dipê`e
bi nazdarî paqijke
gelo çawa her sibehkê tu dinalî[
di gel îh îha berbanga dengketî
berbangekê de þîh þîha hespê sile
ji nuh ve Gornîka tê bîra wî
xuydana salên germ digel berxwedana lehengiyê distrê
qet nêzîkî çirîska wê baybanê nebe
tenê ev rêçik behna qurnifilan ji tê
ev behn jê nare
ta ku kurahiya valebûnê sermst bibe
û di quncika dîroka windayî bigere
ew tu carî guhnade bayê gurê harî birçî
þêx min tu carî canê Qamiþloka rengîn namirin
..............
Qamiþlo 12 / 5 / 2006
