Di 23 cotmeha sala 2021an de Yekîtiya giþtî ya nivîskar û Rojnamevanên Kurd li Sûriyê tevlî nûneriya Europa ya Yekîtiya nivîskarên Kurdistana Sûriya Mihrecana helbesta kurdî wek her sal  li Almaniya  li darxistin.

Hêjaye gotinêye ku isal û tevlî tirsa me ji Korona cemawerekî taybet û jimarek zêde amedebûbûn ji hemî çivaka kurdî Siyasetmedar, Jin ,Rewþenbîr, Hunermend , komelên civaka sivîl ,Helbestvan ,û td.

Keça Cegerxwîn Boniya ji Siwêdê tevlî mehrecanê bû gotineke bi wate ji mêvanên Mehrecanê re pêþkêþ kir , liser bavê xwe bi zelalî axivî wisa jî spasiya komîta amedekar ya YNRKS kir ku bi serfirazî ev aheng bi pêþve birin.

Dor 20 helbestan "Kilasîk û Nûjen" di mehrecanê de hatin xwendin û hêja Hemê bavê zêd tevlî Hunermendê xweþik Ýmad Kakilo mehrecan bi deng û stranên xwe xemilandin.

Ji xwe Mihrecan bi rengekî zindî di kenala Peyv t.v ê de dihate weþandin.Hêja Kawa heskalî wek her car tevlî kenala K24 mihrecana me dekoment dikir.

Spas bo herdû kenalên hêja K24 û Rudaw ku timî amadene di çalakiyên wisan de.

Hemî beþdarê mihrecanê ji layê YNRKS hatin ber biçavkirin û wek Bawername rêzgirtinê diyarî wan bû.

Mihrecan bi govenda kurdî li ber denkê Kakilo hate bi dawî kirin.

Xwarineke taybet jî bo mêvanan hate pêþgêþkirin.

Gotina min di Mihrecana helbesta kurdî de

Mêvanên delal: kat û demên we ronîbin

Berî her tiþtî hatina we cihê ser firaziya me ye .Em wek Yekîtiya giþtî ya nivîskar û Rojnamevanên Kurd li Sûriyê wisa jî nûnertiya Europa ya Yekîtiya nivîskarên Kurdistana Sûriya bi dilekî coþ û sîngek fireh em we tevan hembêz dikin.

Hevalên hêja:

Ji xwe em zanin ku îro Mihrecana helbesta kurdîye di salvegera 37an de ya koçkirina helbestvanê nemir Cegerxwîn e.

Wisa em tev dizanin ka helbest çiye?

Vêce dive em þaþ neçin ku tenê helbest rêzkirina peyvaye yan jî tenê lihevhatina dawiya hevokaye yan jî gêra gotin û tevlîhevkirina wêna ye.

Na hevalno helbest ne eve,ligorî nerîna min  helbest ew gotina xweþe  ku ji dil derdikeve û dikeve dil de,

Hêjano: Jiyan çilo bi hemî alav û þêweyên xwe ve di herike bi pêþve diçe nasekine ta cil û berg û xwarin û hemî pêdiviyên jiyanê wisa jî helbest xwe nûdike di hemî qunaxên ku têve derbas dibe.Ji xwe ji kilasîk dest pê dike û ta hemî cûreyên ku îro li ber destê mene,wek helbesta Azad ya bexþane ya serbest û ta ya hayko jî.

Amedebûyên bi rûmet:

Dixwazim bêjim ku her cûreyek yan her celebek yan her rengek ji yên helbestê,rengên din tuna nakê,her yek ji van rengan cî û nirxê wanî taybet heye tevlî ku siya helbesta kilasîk hino hino dibînim ku dirêj dibe.

Lê wek min got þert û mercên jiyanê merov ber bi sivikbûnê ve dehf dide,belkî ber bi lez û bezêve jî.

Vêca dikim bêjim xeþbûna helbestê ne tenê di qafiya wêde ye loma kîma eza Cegerxwîn hîn zimîna wê li ber guhê meye û her û her wê bi mîne wisa jî wê guhê dijmin k''er bikê.

Dost û hevalên hêja:

Naxwazim dûr û kûr dîroka helbestê vekolim lê dikarim bêjim ku dîroka helbesta nûjen bi kêmayî li Kurdistana Sûriyê bi nemir Qedrî Can re dest pê dike.

Wisa jî li Kurdistana baþûr hêja Þêrko Bêkes bi xweþî û hesanî helbesta xwe dihûna û dirêse bê gotinên hiþk û zor û giran,ma ka çi ji vê ristê þêrîntir heye(( ti Se''et naz û sipehîtir di destê xwede min nedîtin pêvî ya Dêya min ku bi geza xwe li ser  destê min çêdikir))

Wisa jî Gula Sor  ya hêja Qedrî Can ku bi awakî nerm helbesta xwe rêstiya bê cirîd û kefteleft û westandin.Ji xwe hunermendê hêja Ciwan Haco bi awaz û dengê xwe  strandiye(( Gula Sor hilbû jor bîn da dor))

Mêvanên delal:

Hêjaye gotinê ye ku Hozan rengê herî kevnare di dîroka afrandinê de ku berya hezarên salan dest bi nivîsandina helbestê hatiye kirin ku timî maye wek simbola berdewankirina ziman dijî hemî þer û cengên dijwar ku hemî cîranên hawîrdor,hemî netewên deverê çi Tirk çi Faris û çi Areb ku hemiyan bi her awayî dixwestin netewa Kurdî di nêv xwede bi helînin.

Loma çapkirina pirtûkan tewanekî herî mezin bû wisa jî li tevahiya welat qedexe kirbûn.

Vêce hozanvanên me û ser serê wan Cegerxwîn ku wek þahekî konê xwe li der taca helbesta kurdî ya Sûrî ji qunaxa bîstan ve û ta koçkirina wî di 22.10.1984an de vedabû tevlî hemî zor û setem û astengên siyasî,civakî pêvî perîþan û belengaziyê,ziman û folklor bi saya serê helbesta xwey þêrîn diparast.

Helbestvanên xuþewist:

Derya helbestê bêguman bê binîye hewqasî li melevaniya xwe têde ez ne ewle me ,ditirsim ku li ber pêlên wê herim,êdî noqbûn têde ta vêdê bese.

Silav bo we tevan

Silav bo nemir Cegerxwîn

Silav bo helbestê.