Kesên ku me hez ji wan dikirin îro berê xwe ji me guhertine, wisa pelên wan ji darê weþiyane, mîna kulîlka çilmisî bi ser xwe de diponijin, xanima ku carekê min hez jê dikir, xwediya porê kirîþkî û reþtarî, bejn û bala zirav, ebrûyên kevanî, çavên dureþ, keziyên girdikî, pêxêla þiyar, nemaze ku bi giranî bi ser min de dixiliya, di hêmeniya jana êþê de piþta min lidîwêr, li benda ku tirêna temen wê bavêje civanê evîndaran, civanê ku dost û yaran bi xwêdanê muhra ramûsanê lê muhr kirine, û li ber temara xewê rengþermokî hênijîne,