-2-
Pêjnên te yî
eve derli ser duryanên
tenahiyê
aliyin
biçûk
hembêz dikin
..........
iyarinevbuhêrkên mindi miçbûnên
xewê de.
-3-
Hikbûne lêvji wê pirsa
bê bersiv
çima ramîsanên te
min bêtir tî dikin...?
-4-
Dema
ji daqurpandina
cihan têrnedibû
dest
bi xwarina
hêviyan dikir.
-5-
اavên te
di topraxên xweziyan de
diftirin
di valahiyê de.
-6-
evên xewin windakirindergûa pomaniydi lorandin.
-7-
Bajarê avdayî bi
heskirinê
bêçareye
li ber tîbûna
celdeyên bêrîkirinê.
-8-
Dûrbûna em ji hev
di dizîn
di demên
serxweiyê detête çirandin.
-9-
Bajarê dêm utbixweikbûnanopikan radixeji berbangan re.
-10-
Dêmê
li ber sîbera
bîranînan.
xêzikan dibin
keseran re
dikiîne.
-11-
Sirûdên
di evbuhêrkan detêne xwendin.
tenahiya
bêrîkirinên min
direvînin.
-12-
Ez xwe dixwînim
dirûpelê
daweandinabîranînên te de
û xwe jibîrdikim.
-13-
Va me ez
opikekji tozika
koçkirinê re
de bibûre.
-14-
Ji bejnê dibarîn
dem.
bêrîkirin
li tiliya xwe pêçan.
diçirisand
bi sîtavê çentê xwe.
ji ber çavan
windabû.
-15-
Qadên ajotî
bi bihna min
îninji bêrîkirinan.
-16-
Xweziyên te
tayên evên mindihûnin.
-17-
Ewê
sirûda mêraniya xwe
mîna çiyayan
hildida.
li ber pifkirina nerînekê
herift.
-18-
He vame ez
rojnameyek
Ji hilatbûnên te re.
-19-
Xêfzaniya laê tebi peyala
serxweiya min revedibe.
-20-
Dengê ku berbangan
dinixumîne
Tazî xilma dibe.
Tivtivandî bi xewnê
Silêman azer
Tivtivandî bi rêstina
serpêhatin
......û efsanên bapîran.
li milan çentê girtî
ser ristikek hêvî
û kulmek xem.
li îstegehên avakirî
bi rondik û stûnên xwê.
dipûrisîne dûriyan paîvênji bîrbûnan
û li ûn op û rêçikokên xwdi qelên qadê devediêrin.li ser camên xwêdangirtî
bi awirin qefilî
navin û nîanin têne nivîsandin.li ber sênîk bêrîkirin
....û kurtêlin xwezî.
û yê çep ji destan tevizî
di bin çeniya derdoran de.
û kenarên masê iyar dikin tiliyên yê rastû dûrpêçkirî dîwarên ehitbihna fincanek qehwe
wî di çengilîne.
mêbûnek
silêman azer
Hilgirtî bi bihnên
misk û boyaxên xwe
û çentê mit ji titikên mêbûnêez barkirî,
bi newalek saw û dilbijandinan.
di qorziya ji hevdûrketinê de
pêrgî hevdibin
du lain westiyayîji binavkirina rûdêmên xwe
me li xwe dinivîse
celdeyên raxistî
ji pêkên çepeliyê re.
çîroka du evîndaran
nixumandî bi sîtava qemerji bo cûtinê.
Li derve her tit spiyeSilêman azer
Li derve,
her titî xwe bi spî pêçaye.......rein odeyên aliyê çepê ji sîngê.û...hîna berf di bare.
spîne...pelên daran
û ser banên daketî dibin qewselên
hêlînên xwe de jî.
parsiwên qadê û yekem car
qermîçonkên celdeya me yî bê rûdem.
bê dengin derdor...
bi tenê berf û qerebalixa zarokên
ku bi gulokên wê dilîzin.
li bayê bezê pêjna te dibûre...
mîna hewarekê...û bi ba re pevdiçe.
awir diherbilin di girêkên lezê de.
û...hilma peyala çayê
opa xwe winda kiriye ji lêvan.pencera xwêdangirtî,
navê te ji tiliyan didize.
....û xwe li ser wan mordike.
çivîkekî bê bext xwe jibîrkirî
ser dara ji hiçûnan.çavan ji mijûliyê dihejîne...
ber bi wir ve.
û hîna berf bi lepan dibare.
û bihna te ristikeke di tablo de.
dava jibîrbûnê..
evê êrîan berdide ser berfê.û