Diyarî ji helbestvanê Kurd Taha Xelîl (Bavê Helebçe) re
Konê Reþ
Adarê!
Dêmê Qamiþlo
Di pencereyan re
Xuya dike
Di nav lihevketina pêlan de
Bi ser me de
Dibare
Di çîrokên bahoz û xemgîniya demê de
Þil dibe,
Bêrîkirin jê di fûre.. Û
Çepel û megrûdî jî
Hewil didin ku
Canê xwe ji
Netebitîbûnê aram bikin û
Xwe ji þewatê bi parêzin..!
Adarê!
Di sibehên te de
Dêmê Qamiþlo
Di kolan û sikakan de
Digirî,
Rondik wek xunava buharî
Tê xwarê û
Dengê nalînê di qirika xelkê de
Li hev vedigere..
Erê adarê
Dêmê Qamiþlo
Di sikak û kolanan de
Di girî..