Dildar Ismail
Ji qamiþlo diese hate der
Wekî her dem wekî her car
Alavek agir alavek miþtî kul
Bi xwîna sor bê avdan gul
Bi xwîna sor qad namîne þil
Ava bibe rûpelek nûh
Ew alav na vemire dibe brûsk
Di çavên dijminê rêjîma xwînxwar de
Di çavên hemî neyar de
Alavek vêketî dimîne di dil de
Di dilê her kurdekî evîndarê welat
Her xortekî bi soz û hêvî
Bila bikujin û bidin ber hev
Roj namîne wek hev
Bila kehniyên xwînê biherikin
Çem û çiya ji hev cûda bibin
Riyên sipî sor bibin
Taca qad û azman hiþyar bibe
Tîrêja rojê dijwar bibe
Disincire agirê jiyanek nûjen
Di axivin xewnên raketî
Ew xewnên miþtî ahîn
Dûrbûm ji ew rengên zelal
Ew evîna ser pêlên derya
Bila di þikeftên tarîde bijîn
Biken û bê ken jiyan dibûre
Bi deng û bê deng roj diçe ave
Ti bûyî ronya rêça hemî ciwanên kurd
Çira þoreþa welatekî nûjen
Welatekî wek hevî bê bendî
Dengê hêviya gelê kurdî
Tiwî zimanê sazek xembar
Dengê azadiyê
Þehîdê peyvên zelal
Þehîdê qamiþloka delal
(( Alav =
مشعل ))
7.10.2011 Elmaniya
dildarismail@hotmail.com
