Did ola islamê de çi kesê maldar be ji mêr û jina yan jî mal û mewdanê wî zêdetirî  cil û berg û xwarina malbatê be dibe ku ferza hecê bike.lêbelê did dem û dewranê berê de berî  balefir û erebe û tirên û gemî  derkevin ,mirovên ku di çûne hecê peyatî diçûn yanjî li devehan û qantir û hespan siwardibûn û diçûne se,ûdiya erebistan û ferza hecê dikirin,paþê vedigeran malê xwe.lê mîna ku her kes dizanê riya hecê pir dûr û dirêj bû,jiber vê yekê karwanekî mezin kar dibû û mirovekî ku rê nasdikir dibû rêberê kerwên.lê pirê cara gelek kes birêde dimirin,gelek cara jiber av ji wan qut dibû yanjî bayê xurt did rabû û hi dimirin ji toz û dûmanê,hinek li hatinê dimirin û hinek li hecê bixwe dimirin.

Remezan mirovekî gundî bû,xwedê mal û mewdan dabûyê û camêr kesekî  xweda nas bû û guh dida ola xwe.di dema çûna hecê de bankire lawê xweyî mezin û got :  kurê min vaye ez liser riya hecê me eger xwedê bê erê û ez tu þîreta lite nakim ji bilî tu guhê xwe bidê malê û xuþk  û bira û dayika te ,xwedê mezine di  peyre tuyî ,dibe ku çavê te li tevan bê û bi dayika xwe bi þêwire û li xuþk û birayê xwe miqate be.

Karwanê hecaciya amadebûn û li bênderê gund qîr û qiyamete,hin digirîn û hin xatira dixwazin û hin qantir û hespan bar dikin ,dawî karwan birê ket û berê xwe dane riya hecê.

Demeke dirêj derbas bû qederê dimeh û nîv ta sê mehan,jiber çûn û hatina rê gelekî dirêje tevlû mana rojên ku li hecê qedan din,hecacî vegerane male xwe û karwanê hecaciya berê xwe dane hemû welatên dunyayê ,û mina her kesî  hecî remezan jî  heca xwe kir û cihê xwe dinava karwane girt û berê xwe da malê.

Berî karwan bigihêjê bênderê gund þivan û gavana mizgînî dane gundiya û gotin hecacî hatin.

Gundî ji mêr û jina ,ji zarok  û xortan berê xwe dane riya ku hecacî jiwêve tên û çûne pêþiya wan,herweha malbata hecî remezan jî çûne pêþiya wî,her hecîyek hate rahiþtin liser Milan û bivî hawî berê xwe dane gund,bi rêde hecî remezan ji Kurê xwe pirsî kurê min xwedê bikê win tevde baþbin û ti buyerê nexweþ bi were ne qewimîbin.

Lawê hecî got na bavo em baþin lê belê destyê bêra me tenê þikestî,hecî got elhemdû lillah.

Qederekî meþîn hecî remezan got kurê min te negot çima destyê bêra we þikestî?

Kurê hecî got dema agir bi çêleka me ket ,hema min rahiþte bêrê û min xwest axê bi agir dabikim  lê belê destyê bêrê þikestî berî ku agir vemrê.hecî bilez pirsî agir çawa bi çêlekê ket?!

Lawik got ti zanê ku em çêlekê dibine çolê jibo biçêrê,lê birayê min çû çêlek dinav dexla mede (zad) girêda û dema agir bi dexlê ket û þewitî ,çêlekjî  dinavde girêdayî bû û ewjî þewitî.

Hecî bi heyecan got kê agir berda dexlê?

Lawik got bavo ew bênamûsê birayê minî biçûk çixara we piþtî vexwar avête nava dexlê û jibo wilo agir bi dexlê ket.

Hecî xwêdanê wî girtiye û destê wî di lerizin ,got kuro birayê te kengî çixare vexwarine?!!

Lawik bi formeke sar got ha ho di mirina dayika mede  me hemiwa dest bi vexwarina çixarê kir