Þînê daniye li kurdistanê

Hêsir weke baranê dibarin

Ava çem û kaniya rawestiyan

Bilbil dil bi kul bû, hew dixwîne

 gul çilmisîn, dara xwe weþandin

deþt û çiya û zozan dinalin

Jîna xwe bihurt, tev ger û tevger

Þeþ dehê sala xwîn kiribû ciger

Bi þîret û helbesta deng dida

Seyda li her þar û gundî li her der

Ji min bawer bikin sitem xwîn e

Gotina seyda kê bawer nekir

Çav vekir seyda xame kir tiving

Ji rê neçû bi zindan û lêdan

Bi þoreþgerî deng da cîhanê

Serokê helbestvanl kurdistanê

Li her cî li nav her welata

Ji vir bigre ta Sovyetistan

Bi xamê pêxist çira azadî

Seyda bi helbesta þoreþgerî

Pêþmergê pêþî li kurdistanê

Rêka þoreþê kiribû ronahî

Bel kir li çar kenarê jînê

torê kurdî rakir da xuyayî

Wek hîm û çiya bû can paqijî

Kanî û derya bû ji helbesta

Tanî bar kir gora teng û tarî

Doza miletê xwe qet berneda

Pêþmergê wekhevî û aþtiyê

Lênînê kurda ye bi xwe seyda

Torê kurdî seyda zû ava kir

Dabû ber rêça pêþketinê

Li kurdistanê dîwan bela kir

Ji bo zanîn û bo xwendinê

Welat bi derd û êþe birano

Ciwan û hêja ye guh bidinê

Helbestvanê xêzanê cîhanê

Mêvanê Cezîrî û Herîrî

Vexwariye þerbeta biyanê

Naçe ji nav kurda wê bimînî

Ji niha ta roja nemanê

Di dilê me kurda de evînî

Te ji bîr nake dîroka kurda

Seyda sed hezar carî aferîn

Tu yî heyv û tu yî roja kurda

Rakiriye hezar hezar cigerxwîn

Çûna te pir bi êþ û dijwar e

Axivîne di pê te re birîn

Bêj gnhê me çi bû heþtê û çar

Ji me bir du rêber û du rêzan

Kanî ew cigerxwînê helbestvan

Kanî kanî Yelmazê torevan

Canê we bi rehmeta xwe þa ke

Hêvî û daxwaza me ji Yezdan

Tu ne ji destê kurda tenê çû

Ji destê miletê bindest teva

Perwerê ji rengê te pir kêm in

Pêþengê hozanê seda bîsta

Þoreþa azadiyê bi xamê pêxist

Zimanê kurde roniya cava

Cigerxwîn saxe tu car namirî

Li jînê heta nave kurd hebî

Peyman ji kurên te bavê nemir

Ala kurd wê bilind be nakevî