Melevan Resûl
Em di þeva tarî de zirz û wenda dibin , awirên li þefaqa bi ronî req rawestayî ne , hê li pey rêka kadizan gavên xwe bi tirs û bivek tavêjin , di korîtiyê di terpiline û hêviya bi tihna stêra sibehê ve girê didin , her yek ji me exterek ji xwere helbijartiye , lê mixabin hê di bûkaniya xwe de roniya dêmê omîdewer diçilmisin û bardikin .
Heger ronahiya stêra seydayê barkirî , xwedê jê razî : M Nezîr Mustefa li koça dawî bûye mêvan , lê hêviya xwe bi miletê gerdenazad û heval û hogirên xwe ve hêla ye . seyda çû lê milet wê her li dû þopa doza xwe bimîne .
Ew dayika karî M Nezîrekî bi welidîne hê malzaroka wê cane û dikare giyanê vejînê berde ser pûteyekî kevirî û navê rêberekî lê bike .
Bila serê miletê kurd bi koça sekreterê wî bilind bimîne .
25/12/2009
