Sereke | Beşê Erebî | Beşê Çandî | Gotarekî Rêke | Erşîv

Sereke

Ger



 

 
 

Helbest u pexşan: Li paş pencereyê

 


Ehmedê Huseynî
ehmedehuseyni@live.co.uk

Bi gavên te re, darên ku di çavên te de dihejin, yên ku li ser milên te, di sira bayê gulanê de, xwe li ba dikin, dihejmêrim..
Di sînga xwe de, careke din, kavilan dinijinînim û sûcdariyên xwe yeko yeko dixwînim, bi destên xwe hişê dîrokê radigirim û ferhengên dilê xwe bi ava jibîrkirinê helel dikim..
Tembînameyên bêrîkirinê bi gavên te re diafirînim û ji tirsa baranê dilê xwe dibijînim maça te.


Li paş pencereyê, ez bi bîranînên te di ser dev re dirijim..
Dara spî ya li pêşberî min ji awirên min ditirse, pelên xwe bi lezgînî diweşîne.
Pîrejina ku li gorepanê bi segê xwe re dileyize, çend caran dibawişke, sîbera xwe li pey xwe, di bêhûdeyiyê de ji bîr dike û ji ber çavên dara spî wenda dibe..
Tu, mina pinpinîkekê, baskên te bi nimebaranê şil dibin, tu mina dastanekê, peyvên te bi ronahiya vê sibehê dinimin, tu berê xwe didî koşeya xatirxwestinê û li agirê dadayî yê li paş pencereyê nanêrî!
Tu dûr diçî, mirin nêzîktir dibe…
Li paş dara spî, kêlên goristana Amûdê, di çavên min de şîn dibin, helbestên ku keziyên reşgirêdayî yên welatê min dipesinînin, li ser keviya şaneşînê, dest bi nimêja xwekuştinê û dest bi talankirina bazbendên bîra xwe dikin.
Destên xwe ber bi gavên te ve dişînim, çîroka dara spî ji perdeya qeweyî re dixwînim û dilê min ji esmanê vegotinê bi ser hinarkên te de dinuqute, bi ser zinarên laşê te de diherike û bi ser destê te de yê ku dê xatir nexwaze, wek heyveke çarde şevê dirije..
Min destê xwe avête rûbarên kenê te, min valahiya di navbera xwe û te de bi piyala cave xwe vexwar, min sira bayê vê sibehê hînî serdemên bendemanê û hînî şkestina baskan û hînî ewrên derengmayî yên xewn û xwezayan kir..
Li paş pencereyê, min darbestên hetav û elindê ji ser milên xwe ber bi gavên te ve avêtin û min qebqeba te di nermika destê xwe de kola.. Destê min wek welatekî bindest vêket û dengê çurisînê ji gewriya bendemana min de pijiqî...
Dara spî ji ber cave min wenda bû..
Pîrejina ku bi segê xwe re dileyist, ji segê xwe dipirsî: gelo wê dara spî gopalê min jî bi xwe re bir?
Keviyên şaneşînê di gorepana birîna zaroktiya xwe de xeniqîn..
Perdeya qehweyî li qirika min hate pêçan..
Destên te li ba nebûn!!
Cigareya min di nav tiliyên min bi ser tejikê ve ket,
Li paş pencereyê ez û velerzînên bendemana xwe, dişewitin,
Rûyê te yê dilovan, destên te yên ji krîstala bêrîkirinê, di neynikên êgir de, bi ser min de û bi ser bîna gulên mirina min de, digirîn.

06. 05.2010
London

 
Gotar Nerîne Xwediyê Xwene
 

Puanên Nûçeyê

Asta Dengan: 2.45
Bi Tevahî Deng: 11


Ji kerema xwe re kurtedemeke xwe bide vê dengdanê:

Herî baş
Pir baş
Baş
Ne xirab
Xirab

Vebijark