Silêman azer
Li xwe digerim,
û þev jî bi hilma min ve
digerin
sermaya van bakuran
daleqandî bi awirên te ve
min diparzinîne
gera tirþbûyî
ji goþiyên bêrîkirinan …
Bi çarlepkan,
derdoran digevizînim bînayiyan
li teniþt min
bayên bakuran
devdawa van cihên Pînekirî hildidin .
Li keviyeke di ser re çûyî
firindeyên serxweþiyan
dest bi guvaþtinên min dikin…
Digerim
êvarin ziwa ji banandinan
lêvên sariyê,
bi sînga min ve dixemilînin.
Di tabloyên saldîde de
tozika bê rengiyê
Pêkan li windabûna min
dibarînin.
Li ber dergehê wê gerê
kunên ji hiþçûnê
reþayiyê
diqurpînin…!!
