Abidelsemed hesen ( Bavê Helbest)
çîçekek avdayî
Bi gulanê
Di deþta dilê Min de
Bi þax û þîne
Ji dilê Min dest pêdike
Bi ger û kar û tekoþîne
Vedigere li dilê Min
Ji xwînê
êþ û evîne
Rondikê Demê
Li hêla dilê þêrînê
Bager û bahoz
Seqem tav û xumîne
Rondikê çavan
Li ser dêman
Lehîne
çemên welat di dilê Min re
Di herikîne
Xabûr û decle û ferat
Di gola dilê Min de dadibin
Bi çavên te li hev civîne
þêrîn dest pêdike
Ji dilê Min
Bi silsvek germ
Bi berbanga sibê re
Rojê Li hev dixîne
Ji dilê Min
Bi hêrz û hiner
Riya ji hev dide xwiyan
Ta ezman perda reþ
Dadixîne
Li dilê Min vedigere
Jê re cî û war û nivîne
Lorî þêrînê lorî
Dengê Dilê Min
Guhê þêrînê xweþdike
Bê kul wê radizîne
Ez bi te me
tû bi minî
em bi hevin
jîndar þêrîn gulê
Ta bi dilê Min
hêlîn û þah û serokê
Xwînê
Hêza min herdû çavên þêrînê
Bi wan ez helbestvan
pêþmerge
tekoþer û civînim
bi te me ez
tû bi minî
em bi hevin
þêrîne tû bi þêranî
Bi te dil çI þêrîne
Dile gule kule
Evîne birîne
E V î N E
5-3-1991
