SIYAMEND BRAHÎM
Dipirsim ez bê keskayiya lêvên jiyanê bi çi rengî derbasî şaneşîna Qamişloyê bû,
Qamişlo bi serfiazî radihêje mistek ji axa gora te ya pîroz û
bi mizgîniyên sibehên xewnedar dipê`e
hey bajarê di şaneşîna wejd u furaqê de vehesiyayî
hey bajarê li peravê Cexcexê birîndar veziliyayîçî
hey bajarê ku kevza rojan li ser singa te xilmaş bûyî
hey bajarê stêrên geşbûnê li asmanên wê xwe digevizînin
li asoyên matbûna sed salan radizên
xewn xilmaş bûn
kovanên sînorên bê sênor qetiyan
razên xwe wê ji kê re şirove bikin
kurdunde ne
wekî gulekî bi b.zariya êşa Mem û Zînê pêçaye
raweste êxê min
s.la ziwab/na deverên (Qmişloka) rengîn
te bi canê xwe yê keskîn rxist
keskayiyeke ji keviyên valahiya têkçûna lehengê baweriyê rizgar nabe
gelo kî bû ji karwanên windabûnê re dibû ronîdar
Kîye siwarê sile[ siwarê ji rokê re
afsanên lehengiyê li ser rûpelên mertalên polakirî rist dike[
kurdo ji pey çiya tu war te naparêzî
tu li ku yî؟
vame ezim Kawayê sînorê taristanan vedimirînim
kî ye ku bi nenûkên xwe radhê jî perda êşê
û li seranserî gerdûna birçî şîva dawî p.şkêş kir
tu bi lez berê xwe ji me ghurît
`ima
tu çawa xemgîniyên xwe dipêçî!
tu dizan,
azad, neynika roja felat. ye
azad, heyva `arde sal,ye
ahengeke di ane,na per,zad.n p,rozin
.x. min
seyday. min
girt, li dergeh.n tenahiya zindanan dixe
Tirs di taz,b/na payeb/n. de `ikandiye
ew .m,.n roj.n min y.n xwe dimijin
hey Qamişlo
hey Qamişlo
k,ye[ ew ê dîlana azadiyê di bênder.n geb/n. de radix,ne
berba bike
bi ferm,sk.n zarokên Helepça de dipê`e
bi nazdarî paqijke
gelo çawa her sibehkê tu dinalî[
di gel îh îha berbanga dengketî
berbangekê de şîh şîha hespê sile
ji nuh ve Gornîka tê bîra wî
xuydana salên germ digel berxwedana lehengiyê distrê
qet nêzîkî çirîska wê baybanê nebe
tenê ev rêçik behna qurnifilan ji tê
ev behn jê nare
ta ku kurahiya valebûnê sermst bibe
û di quncika dîroka windayî bigere
ew tu carî guhnade bayê gurê harî birçî
şêx min tu carî canê Qamişloka rengîn namirin
..............
Qamişlo 12 / 5 / 2006
