Di destpêka helbesta xwe ya  malikîne bi şêweyê klasîk li ser ritim û newaya pêlewaza sêdengî(Almuteqarib) daxwaza ferzenê ji Xuda dike ku ew bikaribe xizmeta mafê gelê xwe yê bindest bike.
Bi destpêkê min kame tirsa Xudê
Bihêvî me ew ferzena min bidê
Sipas û pesin jê re min bê jimar
Di ber vî gelê bê beş û tar û mar
  Welatê xwe dide nasîn ku ew bûye wek stadyûm û meydanek şer  û ji her alî ve dagir dibe.
Welatê me yarîgeh û pêger e
Ji lew herdemî tê de ceng û şer e
Gazî gelê xwe dike û dibêje ezê vê nameyê ji bo te terzû û serast bikim û bi rengê kurdayetêyê ji bo çareseriya mafê te bişînim.
Ezê nameyê bo te Kurdê delal
Bihûnim bihêvîs û polê xumal
Bi danîn û levdanekî berketî
Ji bo maf û daxwazê vî miletî
  Ew bi hebûna tekoşîneke mayînde û nû di navbera xerabî û başiyê de bawer dike, û bawer nake ku lihevhatineke di navbera wan de çê bibe,çimkî ev girtinheveke Xudayiye ji dema Qabîl û Habîl de ye.
Dibendî li vî warî bû jîwerek
Nema êdî levbêne herdû berek
Xuya ye hevalbendên hevdemê bi êkre bibûn palbend di damezirandina dibistaneke taybet ji hemû helbestvanên dema ronakbîriyê bi taybetî helbestvanên Rojavayê Kurdistanê yên helbesta şoreşgerî li dijî kiryarên desthilatên welatê me yê dagir û dabeşkirî dinivîsandin.
Êş her ew êş e  her ku diçe rewş nexweştir dibe lê li beramberî wê edebiyata kurdî geş û gurtir dibe, dema em helbestên wan helbestvanan dixwînin baweriyek dide me ku ziman, wêje û hunera gelê Kurd li gor edebiyata cîhanî zindî û di asteke bilind de ye.
Helbet gelek helbestvan, ristevan, hunermend û stranbêjên gewre di dîroka edebiyata kurdî de hene, navên wan bi tîpên zêrîn hatine nivîsandin û di demeke kurt de pirtûkxaneya kurdî ji hemû cureyên helbestan dewlemend û zengîn kirine.
Dêrka Hemko