Nehêniya serkeftina wî di vî warî de li gorî ku ew dibêje ev e: “Min xwest ez berê xwe bidim zarok  û ji zarokê di hindirê xwe de rizgar bibim, min nexwest ez li zarok binerim wek kesekî bê nerîn û çav, lê min li zarokan nerî wek mirovekî xwedan giyan, nerîn û hiş, min xwest ew bêje ev tiştê ji wî re tê pêşkêş kirin xweş e, bi nirx e yan na?, min ew nedanî pêşiya şanoyekê û ji wî re got divê tu wisa bike û wisa neke, min şîret li zarok nekiriye, lê ez nêzîkî giyan û rewanê wî bûme û min nexwestiye girêkên derûnî yên di zarokatiya min de bi min re hatine çandin, bi sedema dîktatoriyeta di hemû biwaran de li welatê me, di nivîsandinên min de bo zarokan derkeve.”

Derbarê aya şano di vê serdema belavbûna teknolojiya pêşketî de dikare cihê xwe bibîne û dika şanoyê dikare cemawer li xwe bicivîne got: “Erê, lê helbet divê şano jî li gorî hemû pêşketin û guhertinan were pêşkêş kirin, herdemê şano dikare cihê xwe bibîne û bibe hokarekî xwedan karîger di belavbûna ciwaniyê û rewiştên mirovayî de, lê helbet divê şano jî karibe li gorî gohertinên serdemî xwe bide nîşan dan.”
Derbarê vê çalakiyê endama Encûmena Rewşenbîrî ya Vekirî Tara Îbo got: “Em gelekî bi hatina Ehmed Ismaîl bo Kurdistanê kêfxweş bûn, da ku ew li ser ezmûn û tevgera Şano li Rojavayê Kurdsitanê bo me biaxife, û em vê bi derfeteke baş dizanin ku navdarekî Kurd di bewarê Şano de li nav me be û ezmûna xwe di vî warî bo me behs bike.”
Nivîskar û helbestvan Ferîdon Saman got: “Wek em dizanin tevgera şano di salên 70 û 80 î de xwedan rol û bandoreke berfireh bû li ser xelkê, lê ji ber gelek hokaran rola hunerê bigiştî li welatê me lawaz e, helbet ev yek jî ji ber ku zemîneke guncaw ji bo şano û hunerên ciwan nîne, tevî peydabûna peymangehên hunerên ciwan li Kurdistanê lê berhem û encamp gelekî kêm in, divê li ser vê diyardeyê were rawestandin û hokar û encamên vê berbiçav werin girtin.”
Simînar bi pirs û pêşniyarên amdebûyan û bersivên Ehmed Ismaîl û bi dilşadî bidawî bû.
EnKawa 26.02.2020z