Narîn Omer
Kenê çavan, kenê lêvan
nerînên dil dikin mêvan
Pevokên xweþ bi wan geþ tên
demarên wate bûn rêvan
Ne poþmanim ji vê iþqê
bi min xweþ tê kenê lêvan
Hinarkên can dixemlînin
diçînin kakila
sêvan
Bikene.. Bi beþiþe.. Bi girnije..
Belê, ev roj roja cîhanî ya ken û beþiþindinê ye!
Ka emê çawa bikinin û
me rengê ken ji bîrkiriye ji mêj ve!?
Me ji ber vê xwestekê xwîn rijand,
Em li pêlê koçberiyê siwarbûn
Em li himer mirinê serast bûn
em carcarna zora mirinê dikin û mirin carna zora me dibê
Ka çawa emê bikenin!?
Lê divê em bikenin, bi girnjin, jiyanê nûjen bikin.
