Heybet MAMO
Li bayê bezê… li rêya hêviyan…
gotinek dest vekirî dibin siha
xewnekê de tîpên xwe cihê kirin
Dem rast li havîngeha kêfxweþiyekê bala min kiþand
Ewê gavê çend pirsên nediyar çavdêrî tirsahiya min bûn
hawîrdorî mêyîtiya min guneh barandin
Bi kuve !?
hey navmaliyê bajarê virokeyan ....
li ser pira qederê
hêviyên westiyayî bi tengala tazîbûnê xistin
kêfxweþiya sar… tewan bar piþkiya
De were û poþman nebe .
Li her bajarî xêzên lepan têne xwendin
Li ser piþta her rêyekê þopa sitemkarekî dimîne
hemî sirgongeh sirûda poþmaniyê di bêjin
Ne ner li min zayîna min lê hatin bû
her dema ku min nîvê gotinekê nasdikir nîvê din
ji bîra min diçû .
Li þûna nîvê ji bîrbûyî wêneyê xapînokekî çarçove dibû ...
dîmenê qeþmerekî bi rêzaniyê xuya dibû
Berî mirina dûr bûnê biyaniya kêfçî çarîkekê bû mêvanê min .. min di xwest ku bi zanibim li warê min çi tê gotin çi tê pîvan
Li þûna min çi tê xwendin çi tê kolan
De were û poþman nebe ku tu neyê civan
civanê wê þevê ew þeva ku em bi hevre bendewarê nêçîra gêmanan diman .
