Sżyamend Brahîm
Nizanim Ez tu bahoz mijî yan moranî
Birûske yan tu tîrljî ya tu ewrê tarî
Qamçiyê te Berno yî her tu siwarî
Madem li ser riya mamoste Berzaniyî
Izet axayê Dêrikî
Belê her sal wekî vê roja gelê Kurdistana rengîn pêžbaziya vê bîranîna žoreža Êlûna pîroz dikin, Belê pêžbaziya rojeke pîroz ku pêt û birûska giranbuha li serê çiyayê Kurdistanê hate vêxistin, kî ji gelê kurd dikare bi hesanî li ser bîranîna žoreža Êlûna neyne li ser zimanê xwe, û bi rastî min ji mej ve dil heye ez gotarekê li ser žoreža Êlûna pîroz binivîsînim,
Lê xameya min xwežik mafê wê nade ku ez mafê vê žoreža han rist bikim, ji ber ku birastî di jiyana gelan de çendî xalin dîrokî hene mirov çiqasî xwe li ser van bûyeran çem bike, lê ya rast û durst ew kes nikare bi hesanî wê derbas bike, û çavên xwe bigre, û bêje ev bûyer ne giringe?!
Žoreža Êlûna pîroz ya ku em her sal beždarî bîranîna wê dibûn, lê seranserî Sûryê ahengin mezin li dar xistin, lê mixabin îsal welatê me Sûryê di rewžeke aloz de derbas dibe, Li her derê xwîn tê rijandin?!
Û li vir kî dikare rola qehremanê gelê kurd Melle Mistefayê Barzanî jibîra bike, kî dikare guhê xwe ji nav û dengê mêrxasê çiya bide alî û bi rêzdarî li dîrok û nûçeyên žerê vê žorežê nebihîze!
Hêjaye gotinê ku em mukur bên bi rengekî ji dil û wijdan li ser mêrxasiya vî lehengê han dûr û dirêj nekin, ji ber ku dîroka wî tijî afsane û dasîtanên mezinin, koçbarkirina wî ji Mehabadê heya Sovyêtistanê, û bê çiqasî zehmetî û dijminên kirêt û hov ji Turkan û Farisan dît, ev tenê mêrxasiyeke bê hempaye, û ya dudyan vêxistina žoreža Êlûna pîroz gaveke gelekî di dîroka me de cihê serfiraziyê, Nemir Barzanî ne ramangîr bû, lê EW sergevazê gelê kurde, generalekî xwedan pilanin ležkerî bû ku dijmin li ber žerê wî matmayî dim, ew tu carî sernexwînî nas nedikr, her doza wî bi serkeftina žoreža gelê kurd û kurdistan ji destên van dijmana rizgar bibe, û kurd bi serfirazî û hesanî tê de bijî û vaye gelê kurdistana Îraqê bi mêranî amedekirina dewleta Kurdistanê pêktînin.
Belê çi kesê bêje ez barzanî me, divê xwedan kesatiyeke mezin be, singa ji her kesî re vekirî be û xwedan sinçiyeke bilind be, ji ber ku her kes nikare serkêžiya milletekî bike, eger bejin û bala wî, nerînên wî ne wekî berzaniyê nemir be! Û mixabin niha li seranserî Kurdistana çendî mirov di van partiyan de hene, tu xebatê nakin, bê siçîne, derd û kulên wan xwežiya dunyayê ye û danheve peraye, û bûne mafyatin ji zihayên çolan mezintirin, lê ya rast ne Barzanî ne. Berzanîtî xebat û tekožîne, serfirazî û rûmeta mezine.