Elî Muhemed Þêxo
Xezala Belengaz, bi hêviyeka pir mezin ji bo jiyaneka serfiraz dixebitî, lê ji niþkav de rastî qeflekê guran hat, bi hemû teqet û þiyanên xwe parastina xwe kir û revî, çinkî dizanî heger gur wê bigrin çi dê bi serê wê bê.
Revê ew helak kiribû, çavêd wê li keriyeka xezalan ket, ew ji dilê xwe de kêfxweþ û rihet bû, ji wê bû ew ji hovîtiya guran û zordariyê rizgar bû, herwiha ji ber devê guran tevlî Keriya xezalan bû, lê Belengaza reben nizanîbû ko carnan tiþtê meriv bikin gur jî nakin.
Xezalên Keriyê bi çavekê xirab li Xezala mêvan sekirin, ew ji xwe re kirin kole, bê rêzî pêre kirin, piþtre ew di zinarekî bilind jî werkirin…
Silêmaniyê 2008-12-07
